جزوه ی حاضر، بخشی از تعالیم شهید بهشتی در تشریح فلسفه قیام اباعبدالله‌الحسین(ع) ذیل تفسیر آیه ۸۵ سوره بقره است که ضمن جلسات هفتگی تفسیر قرآن کریم که در فاصله سال‌های ۱۳۵۵-۱۳۴۹ برگزار می‌شد، بیان شده است.
ایشان با نقد کجروی‌ها و بی‌تفاوتی در برابر آن‌ها، خطر انحراف از فلسفه قیام امام‌حسین(ع) را گوشزد می‌کند و نگرانی خود را از خالی شدن نهضت حسینی از مفهوم و محتوا بیان می‌دارد و با روشن‌بینی و جسارت علمی بر تحریفات عاشورا می‌شورد.لازم به ذکر است که خوانش این مطلب با درک حال و هوای آن سال‌ها تأمل‌برانگیزتر خواهد بود.
در بخشی از این جزوه می خوانیم:
“با تمام محبت، با تمام دلسوزی به سراغ آن گروهی که از صمیم دل یا حسین یا حسین می‌گویند، می‌رویم و می‌گوییم: برادر و خواهر باصفا، حسین حسینت را با صمیمت بگو، اما زمینه انسانیت این کار، «آگاهی» است، کمی هوشیاری است، مبادا حسین حسین گفتنت در راه ضد حسین مورد استثمار و بهره‌کشی قرار گیرد.”
لینک دانلود از مدیافایر: اینجا
